Ooit kreeg Elly Heemstra een naambord van de Gerrit van der Veenstraat cadeau. Zo graag wilde ze in die Amsterdamse straat wonen. En nu is het zover. Maar hoe pakte ze dat aan op de oververhitte huizenmarkt in de hoofdstad?
Toen de jongste dochter het huis uit ging, besloot Elly Heemstra de half vrijstaan- de villa waar ze jaren met haar gezin woonde te verkopen. Het was tijd voor haar volgende droom; een appartement. Het liefst in de Gerrit van der Veenstraat. ‘Een deel van de week woon ik bij mijn man in een boerderij op het platteland, maar ik wil Amsterdam niet helemaal verlaten. Ik woon hier al dertig jaar met heel veel plezier.’ Binnen twee weken was haar huis verkocht en kon ze op zoek. Dat deed ze samen met Marianne Joanknecht van PC22 Makelaars en Taxa- teurs, de makelaar die ook haar huis had verkocht.
Het wensenlijstje: rondom de Beethovenstraat in Oud-Zuid, een lift, extra kamer voor als de kinderen blijven logeren en een berging. Heemstra:
‘We hebben heel wat appartementen bekeken. Bij het ene appartement had ik het gevoel niet en bij het andere zei Marianne heel eerlijk dat ik het niet moest doen omdat het een heel onlogische indeling had. ‘Je kunt er aan verspijkeren wat je wilt, maar het wordt nooit een goed appartement’, zei Joanknecht. ‘En bij weer een volgende, en die daarna, ging de verkoop op inschrijving en visten we achter het net’, aldus Heemstra.
OVERVERHITTE WONINGMARKT
Precies in de periode dat Elly Heemstra op zoek ging naar haar pied à terre, veranderde de huizenmarkt in Amsterdam van rustig in oververhit. Joanknecht: ‘We hadden de afgelopen jaren wel vaker oplevingen mee- gemaakt dus toen ik merkte dat de markt aantrok, zat ik niet direct op het puntje van mijn stoel. Maar de opleving zette door.’ Een overspannen woningmarkt heeft zijn eigen dynamiek. Verkoop onder inschrijving komt bijvoorbeeld veelvuldig voor. Joanknecht is er geen voorstander van. ‘Het gaat dan vaak te hard met de prijzen. We hebben weliswaar meegedaan aan twee inschrijvingen, maar bleven redelijk met ons bod. Makelaars zijn er om het hoofd koel te houden.’ Heemstra, lachend: ‘Maar je hebt me bij die eerste keer nog wel twee keer gebeld om te zeggen dat we het niet zouden krijgen voor het bedrag dat we wilden bieden. Toen hebben we ons bod verhoogd.’ Het was niet hoog genoeg, maar daar werd niet om getreurd. Joanknecht: ‘We hoorden voor welke prijs het was verkocht en zeiden tegen elkaar: ‘Dat is te gek. Daar gaan we niet in mee.
‘Je moet alert zijn als een woning op de markt komt’
APARTE STUDIO
Maar de wens om een appartement te vinden zoals hierboven geschetst, was groot. Ooit had Heemstra van haar man het naambord van de Gerrit van der Veenstraat cadeau gekregen. Hij wist dat ze er graag wilde wonen, toen al. ‘Ik heb iets met
die straat. Het huis waar mijn dochters zijn opgegroeid, staat er niet ver vandaan en ik
loop zo naar de AKO, Albert Heijn en de bloemenman.’
De vraag aan Marianne Joanknecht: Hoe vind je wat je zoekt in een overspannen markt? ‘Je moet alert zijn als een woning op de markt komt. Oren en ogen openhouden en snel handelen. Bij dit appartement konden we direct komen kijken.’ Heemstra: ‘We troffen een juweeltje. Het is kleiner dan ik wenste, maar het is prachtig opgeknapt. Er zit zelfs een aparte studio boven waar mijn kinderen kunnen logeren.’
SPLITSINGSTEKENINGEN
‘Een koop als deze krijgt niemand zonder make- laar voor elkaar’, stelt Heemstra. ‘Haar netwerk is nodig, net als het lef om door te pakken op het juiste moment. In zo’n overspannen markt is er nauwelijks tijd om zelf onderzoek te doen naar onder meer de bouwkundige staat van een huis, de eventuele erfpacht en de manier waarop de Vereniging van Eigenaren in elkaar zit. Een aankoopmakelaar kan hier adequaat bij helpen.’ Joanknecht: ‘Wij doen dat in korte tijd.’ Het onderzoek bleek overigens niet overbodig. Joanknecht zag dat de splitsingstekeningen niet in orde waren. De berging stond er niet op. ‘De juridische situatie klopte niet met de werkelijkheid. Dat werd nog een heel verhaal. De hele Vereniging van Eigenaren moet het er namelijk mee eens zijn dat op de tekening wordt aangegeven dat de berging toch bij dit appartement hoort. Maar het is gelukt.’
Tekst: Maaike Kuyvenhoven
